W Panu pokładam nadzieję, nadzieję żywi moja dusza: oczekuję na Twe słowo. Dusza moja oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu.
Ps 130,5-6
Czego oczekujesz od Boga???
Gdy stajesz na modlitwie przed Bogiem, czego oczekujesz? Może tego:
- żeby, CIĘ pobłogosławił?
- żeby spełnił TWOJE prośby?
- by CIĘ namaścił?
- aby się nad TOBĄ zmiłował?
- aby CI przebaczył?
- aby CIĘ prowadził?
- aby CIEBIE używał?
- by dał CI to, czy tamto?
Jakkolwiek by to przedstawić, nazywać, zawsze widać kto jest w centrum takiej modlitwy. A Bóg jest traktowany jako „dostarczyciel dóbr wszelakich”. Stąd już tylko jeden krok do traktowania Go jak bożka, którego trzeba „obłaskawiać” darami, postami, modlitwami, ofiarami, żeby w ogóle zwrócił nas uwagę, i żeby zechciał nas wysłuchać i był dla nas przychylny. A gdy nie widzisz efektu, to mnożysz modlitwy, mnożysz posty, mnożysz pielgrzymki, jakieś pobożne działania itp. Wszystko to są „martwe uczynki” religijne.
Myślisz, że Bóg chce być tak traktowany?
Takie traktowania Boga jest działaniem w Starym Przymierzu. A Jezus usunął Stare Przymierze i ustanowił Nowe Przymierze. Przez doskonałą ofiarę Jezusa Chrystusa, Bóg Ojciec już udowodnił, że jest ci przychylny, że cię miłuje, że przebaczył wszystkie twoje winy (i te, które były i te, które jeszcze będziesz miał). Już masz Jego błogosławieństwo. W Jezusie Chrystusie Bóg Ojciec stał się nam bliski, stał się „Abba”, tatusiem, do którego możemy przychodzić w każdej chwili i w każdym stanie ducha. Bo Bóg jest miłością.
Nasz Ojciec chce się spotykać z tobą dla samej bliskości przebywania razem z tobą. Nie jest nawet ważne co robisz czy mówisz na modlitwie, bo On i tak wszystko o tobie wie, zanim do Niego przychodzisz. On chce byśmy czekali na spotkanie z NIM jako OSOBĄ, a nie dla korzyści, które przynosi mi spotkanie z Nim. Chce się tobie dać poznać, chce żebyś traktował Go jak przyjaciel przyjaciela, a nie jak pracownik dyrektora.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, wszystkich wzywających Go szczerze.
Ps 145,18