Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę za Twoją łaskawość i wierność! Czemu mają mówić poganie: A gdzież jest ich Bóg? Nasz Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce. Ich bożki to srebro i złoto, robota rąk ludzkich. Mają usta, ale nie mówią; oczy mają, ale nie widzą. Mają uszy, ale nie słyszą; nozdrza mają, ale nie czują zapachu. Mają ręce, lecz nie dotykają; nogi mają, ale nie chodzą; gardłem swoim nie wydają głosu. Do nich są podobni ci, którzy je robią, i każdy, który im ufa. Dom Izraela pokłada ufność w Panu, On ich pomocą i tarczą. Dom Aarona pokłada ufność w Panu, On ich pomocą i tarczą. Bojący się Pana, pokładają ufność w Panu, On ich pomocą i tarczą. Pan o nas pamięta: niech nam błogosławi; niech błogosławi domowi Izraela, niech błogosławi domowi Aarona; niech błogosławi bojącym się Pana, zarówno małym jak i wielkim! Niech Pan was rozmnoży, was i synów waszych! Błogosławieni jesteście przez Pana, co stworzył niebo i ziemię. Niebo jest niebem Pana, synom zaś ludzkim dał ziemię. To nie umarli chwalą Pana, nikt z tych, którzy zstępują do Szeolu, lecz my błogosławimy Pana odtąd i aż na wieki.
Ps 115
Pan poukładał mi niektóre wersety w następujące przesłanie:
Odwróćmy się od Bożków tego świata (w.8), złóżmy ufność w Panu (w.9), bo Pan o nas pamięta (w.12). On chce nas rozmnożyć (w.14), bo jesteśmy przez Niego błogosławieni (w.15).
Wysławiamy Cię, Boże, wysławiamy, wzywamy Twego imienia, opowiadamy Twe cuda. Gdy Ja naznaczę porę, odbędę sąd sprawiedliwy. Choćby się chwiała ziemia z wszystkimi jej mieszkańcami, Ja umocniłem jej filary. Mówię zuchwalcom: „Nie bądźcie zuchwali!” a do niegodziwych: „Nie podnoście rogu!” Nie podnoście rogu ku górze, nie mówcie bezczelnie przeciw Skale. Bo nie ze wschodu ani z zachodu, ani z pustyni, ani z gór [przychodzi] wywyższenie, lecz Bóg jedynie jest sędzią – tego zniża, tamtego podnosi. Bo w ręku Pana jest kielich, który się pieni winem, pełnym przypraw. I On z niego nalewa: aż do mętów wypiją, pić będą wszyscy niegodziwi na ziemi. Ja zaś będę się radował na wieki, zaśpiewam Bogu Jakuba. I połamię cały róg niegodziwych, a róg sprawiedliwego się wzniesie.
Ps 75
Naszym zadaniem nie jest troska o Kościół i jego stan. Nasze zadanie to:
- uwielbianie Boga,
- wzywanie Jego imienia,
- opowiadanie Jego cudów.
Kościół, to sfera Bożej odpowiedzialności i Bóg ma wspaniały, doskonały plan względem Kościoła:
- Bóg wszystkie swoje zamiary przeprowadzi w swoim czasie.
- Bóg jest aktywny w sprzeciwianiu się grzechowi, złu na świecie.
- Bóg jest dawcą autorytetu i tylko On. Daje autorytet komu chce i rzadko się to pokrywa z ludzkimi wyborami.
Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana, chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę; chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał. Nie pokładajcie ufności w książętach ani w człowieku, u którego nie ma wybawienia. Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi, wówczas przepadają jego zamiary. (5) Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim, który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dochowuje na wieki, daje prawo uciśnionym i daje chleb głodnym. Pan uwalnia jeńców, Pan przywraca wzrok niewidomym, Pan podnosi pochylonych, Pan miłuje sprawiedliwych. Pan strzeże przychodniów, chroni sierotę i wdowę, lecz na bezdroża kieruje występnych. Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie – przez pokolenia. Alleluja.
Ps 146
Pan nam mówi: „Zaufajcie Mi. Pragnę waszego szczęścia, jestem wierny słowu błogosławieństwa, które nad wami wypowiedziałem.”
Bóg jest aktywny w swojej miłości.
Wersety 7-9 układają się w następujący schemat:
Bóg nasz przybył i nie milczy: przed Nim ogień trawiący, wokół Niego szaleje nawałnica. Wzywa On z góry niebo i ziemię, by lud swój sądzić. Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, którzy zawarli ze Mną przymierze przez ofiarę. (…) Ja jestem Bogiem, Bogiem twoim. Nie oskarżam cię o twe ofiary, bo twoje całopalenia zawsze są przede Mną. Nie chcę przyjmować cielca z twego domu ni kozłów ze stad twoich, bo do Mnie należy cała zwierzyna po lasach, tysiąc zwierząt na moich górach. (…) Gdybym był głodny, nie musiałbym tobie mówić, bo mój jest świat i to, co go napełnia. Czy będę jadł mięso cielców albo pił krew kozłów? Złóż Bogu ofiarę dziękczynną i wypełnij swe śluby złożone Najwyższemu, wtedy wzywaj Mnie w dniu utrapienia: Ja cię uwolnię, a ty Mnie uwielbisz. (…) Kto składa Mi ofiarę dziękczynną, ten Mi cześć oddaje, a postępującym bez skazy ukażę Boże zbawienie.
Ps 50, 3-23
Bóg woła do swoich aniołów: „Zgromadźcie mi moich umiłowanych, którzy zawarli ze Mną przymierze przez ofiarę”.
Po pierwsze: oczywiście chodzi o ofiarę jaką złożył Jezus Chrystus, żeby nas odkupić.
Po drugie: Bóg nazywa nas, którzy przyjęli ofiarę Jezusa, „umiłowanymi”.
Dalej Bóg nam jasno oznajmia, że nie chce niczego od nas, bo przecież wszystko ma. Więc zamiast naszych starań, uczynków, ofiar itp., pragnie wdzięczności płynącej z naszych serc. Trzeba nam więc po prostu stanąć w prawdzie i przyznać, że wszystko mamy od Niego, To On jest w naszej relacji dawcą a my biorcami. A nie na odwrót. Niczego nie możemy Mu dać, ofiarować, żeby sobie zasłużyć na Jego przychylność, bo już ją mamy, niezależnie od naszych uczynków. Mamy przychylność Boga od czasu ofiary na krzyżu Jezusa Chrystusa.
O Panie, nasz Boże, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. Sprawiłeś, że [nawet] usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę, na przekór Twym przeciwnikom, aby poskromić nieprzyjaciela i wroga. Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym – syn człowieczy, że się nim zajmujesz? Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich; złożyłeś wszystko pod jego stopy: owce i bydło wszelakie, a nadto i polne stada, ptactwo powietrzne oraz ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przemierza. O Panie, nasz Panie, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!
Ps 8
Pan nam mówi:
Zrozumcie to, że gdy przyglądacie się światu fizycznemu i duchowemu, widzicie Moje dzieło. Czyż nie jest wspaniałe to wszystko co stworzyłem? Ja wszystko czynię doskonale, bo tworzę to z miłości.
Wy też jesteście wspaniali, bo was też stworzyłem z miłości.